مراحل کامل کاشت ایمپلنت
مراحل کامل کاشت ایمپلنت
کاشت ایمپلنت های دندانی، بهترین درمان برای جایگزین دندان از دست رفته می باشد. در این درمان پایه هایی که سازگاری بسیار بالایی با بدن دارند در درون استخوان قرار میگیرند و در بین درمان های مشابه ، بیشترین شباهت به دندان طبیعی دارند. به طور کلی می توان مراحل ایمپلنت به صورت زیر گفت که در ادامه مقاله به طور مفصل به بررسی این موضوع می پردازیم.
متداولترین نوع ایمپلنت دندان، ایمپلنت ریشه ای شکل است که به عنوان ریشه دندان مصنوعی عمل می کند. در عمل جراحی اول، پایه تیتانیومی ایمپلنت که شکلی شبیه به پیچ دارد در داخل استخوان فک فرو می رود. این کار با استفاده از راهنمای جراحی پلاستیکی تهیه شده توسط متخصص پروتز انجام میشود.
معاینه اولیه
برای کاشت ایمپلنت دندان چند عمل جراحی لازم است به همین علت دندانپزشک باید معاینه کامل انجام شود. معاینه معمولاً با عکس پرتوی ایکس از دندانها و قالب گیری انجام میشود تا وضعیت دقیق دندانها و ارتباط آنها با هم مشخص شود. همچنین باید وضعیت سلامت عمومی بیمار مشخص شود. برخی از بیماریها و برخی داروها میتوانند در فرآیند التیام بافتها اختلال ایجاد کنند.
هر بیماری که دارید یا دارویی که مصرف میکنید حتی داروهای بدون نسخه و گیاهان دارویی را به دندانپزشک بگویید. همچنین اگر عضو مصنوعی کاشته شده در بدن دارید موضوع را به اطلاع دندانپزشک برسانید چرا که ممکن است پیش از عمل جراحی لازم باشد نوعی داروی آنتی بیوتیک (چرک خشک کن) برای پیشگیری از عفونت، تجویز شود.
عمل جراحی جایگذاری ایمپلنت
به طور کلی فرآیند کاشت ایمپلنت دندان چند مرحله ای است. اگر دندان صدمه دیده هنوز کشیده نشده است، ابتدا باید این کار انجام شود. اگر استخوان فک برای پشتیبانی ایمپلنت ضعیف باشد باید پیوند استخوان انجام شود.پس از پیوند استخوان باید چندین ماه صبر کنید تا استخوان رشد کند. سپس میتوان ایمپلنت را در داخل استخوان فک جایگذاری کرد.
پس از جایگذاری ایمپلنت باید مدتی به استخوان فک فرصت بدهید تا بازسازی شده و رشد کند و به ایمپلنت جوش بخورد. پس از چند ماه که فرآیند جوش خوردن استخوان به ایمپلنت انجام شد، مرحله متصل کردن یقه فلزی (هیلینگ کپ)، اباتمنت و در نهایت روکش یا هر پروتز دندانی دیگر بر روی ایمپلنت فرا می رسد.
ابتدا دندانپزشک یک معاینه دهانی کامل انجام می دهد تا مشخص شود آیا بیمار قبل از جراحی ایمپلنت دندان به درمان دیگری نیاز دارد یا خیر. چون لازم است ایمپلنت ها در دهان سالم قرار داده شود، هرگونه پلاک ناخواسته، باکتری یا تارتار باید از دهان پاک شود. بعلاوه، اگر بیمار در محل ایمپلنت استخوان کافی نداشته باشد، ممکن است به پیوند جزئی استخوان نیاز داشته باشد. به هرحال، دندانپزشک همه موارد را در نظر میگیرد و یک برنامه درمانی متناسب با شرایط بیمار پی ریزی می کند. مراحل ایمپلنت دندان به ترتیب زیر است:
مرحله اول: کشیدن دندان آسیب دیده
دندان باید از طریق آتروماتیک برداشته شود تا صفحه باکال و استخوان های اطراف تا حد ممکن سالم و دست نخورده باقی بمانند. پس از کشیدن دندان، محل استخراج مورد بررسی دقیق قرار می گیرد تا نقایص احتمالی استخوانی شناسایی شود. این کار با کاوش در حفره (سوکت) توسط یک پروب اندودنتیکی یا پریودنتال انجام می شود. در صورتی که حفره داخل استخوان کاملا سالم مانده باشد، جراح می تواند به کاشت ایمپلنت دندان اقدام کند و در غیر این صورت باید ابتدا مشکلات موجود در استخوان و لثه را حل کند
مرحله دوم: پیوند استخوان
اگر استخوان فک به اندازه کافی ضخیم نباشد یا خیلی نرم باشد، ممکن است قبل از عمل جراحی ایمپلنت دندان به پیوند استخوان نیاز باشد. با این کار پایه محکم تری برای کاشت ایجاد می شود. پیوند استخوان می تواند از استخوان طبیعی محل دیگری از بدن خود فرد، یا استخوان مصنوعی باشد. ممکن است چندین ماه طول بکشد تا استخوان پیوندی باعث تولید استخوان جدید به میزانی بشود که بتواند از کاشت دندان پشتیبانی کند. گاهی (بسته به وضعیت استخوان فک) فقط به پیوند جزئی استخوان نیاز می شود که می تواند همزمان با جراحی کاشت انجام شود.
مرحله سوم: قرار دادن ایمپلنت ها
برای این کار ابتدا برش کوچکی در لثه ایجاد می شود که استخوان فک را در معرض دید قرار می دهد. سپس یک سوراخ کوچک در استخوان ایجاد می شود و ایمپلنت دندان در عمق آن کار گذاشته می شود. در انتها لثه با دقت از پشت بخیه زده می شود. جای دندان کشیده شده هنوز خالی است و ممکن است پروتزهای موقتی در آن محل قرار دهند که می توان آنها را هنگام خواب یا برای تمیز کردن خارج کرد.
مرحله چهارم: ریکاوری
پس از قرار دادن ایمپلنت در دهان، فرآیندی به نام استخوان سازی انجام می شود. در این حالت بافت طبیعی استخوان بدن با ایمپلنت تیتانیومی در هم ادغام می شوند و یک سطح اتکای بسیار قوی ایجاد می شود. مدت زمان معینی برای این اتفاق وجود ندارد و زمان مورد نیاز از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است. با این حال، حدود 6 تا 12 هفته امری عادی است. در این مدت بیمار باید چند بار به دندانپزشک مراجعه کند تا پیشرفت کار بررسی شود.
مرحله پنجم: نصب اباتمنت (abutment)
بعد از تکمیل فرایند استخوان سازی نوبت به نصب اباتمنت می رسد. اباتمنت یک سوکت توپ مانند است که به عنوان کمک فنر و بالشتک عمل می کند. روی خط لثه در بالای ایمپلنت دندان قرار می گیرد و به عنوان رابط بین قسمت تاج (بخش قابل مشاهده دندان) و خود ایمپلنت عمل می کند. اباتمنت حکم یک تکیه گاه دارد و قطعه ای است که از پایین به ایمپلنت و از بالا به تاج متصل می شود. نصب اباتمنت یک جراحی جزئی سرپایی است که معمولا با بی حسی موضعی انجام می شود. پس از نصب اباتمنت دو هفته طول می کشد تا لثه ها بهبود یابند و تاج دندان مصنوعی متصل شود.
مرحله ششم: اتصال تاج های موقت
ممکن است قبل از اتصال پروتز نهایی، یک تاج موقت نصب شود. این کار بدین منظور صورت میگیرد که بتوان از آن برای ارزیابی ظرفیت بار ایمپلنت دندان استفاده کرد. بعلاوه، مخصوصا در نواحی در معرض دید باعث بالغ شدن لثه ها در اطراف ایمپلنت و نمایش طبیعی تر دندان می شود.
مرحله هقتم کاشت ایمپلنت : اتصالات نهایی
سرانجام تاج دائمی بعد از حدود 3 تا 9 ماه متصل می شود. نصب اتصالات نهایی بعد از بهبود لثه و استحکام کافی استخوان انجام می شود. گزینه های موجود شامل انواع ثابت، متحرک و ترکیبی است. فرم متحرک شبیه دندان های مصنوعی معمولی است که توسط لثه پلاستیکی احاطه می شود. به راحتی در جای خود قرار می گیرد و می توان آن را برای تعمیر یا تمیز کردن روزانه به راحتی برداشت. در نوع ثابت دندان مصنوعی به طور دائمی روی یک پایه ایمپلنت دندان پیچ یا سیمان می شود. این نوع دندان را نمی توان بیرون آورد. غالبا هر تاج به یک ایمپلنت متصل می شود. ولی می توان چند دندان را هم با بریج به یکدیگر اتصال داد و همه را به یک ایمپلنت وصل نمود.